تاریخ طراحی داخلی و تاریخچه معماری داخلی

تاریخچه طراحی داخلی

سبک های طراحی داخلی, نشریه طراحی داخلی و دکوراسیون

آیا تاکنون از خود پرسیده‌اید که پیشینه و تاریخچه طراحی داخلی چه زمانی باز می‌گردد؟
مطمئناً علاقه انسان به طراحی و تزیین، خواه بر روی ابزار و ظروف باشد خواه پیرامون محل زندگی‌اش؛ امر تازه ای نیست و سابقه ای به قدمت تاریخ دارد. ما اینجا  همه آنچه باید درباره پیشینه و تاریخچه طراحی داخلی و دکوراسیون داخلی بدانید، با شما مرور می کنیم. از اولین تلاش  انسان برای تزیین محل زندگی خود در پیش از تاریخ گرفته تا تمدن ها باستانی و سبک های متاخر معاصر.

اگرچه طراحی داخلی و دکوراسیون داخلی به‌عنوان یک رشته و حرفه جدید در جهان شناخته می‌شوند، اما توانایی‌ها و دیدگاه‌های مرتبط با کار طراحی و دکوراسیون داخلی تاریخچه طولانی در طول تاریخ دارند. در ابتدا مروری بر تاریخچه طراحی داخلی در دوران مختلف خواهیم داشت. سپس تغییرات و تحولات قرن نوزدهم و بیستم را بررسی خواهیم کرد. چراکه شامل تحولات در «انجمن‌های صنفی»، «نهادهای مجوز دهی»، «جوامع آکادمیک» و «طراحان داخلی حرفه‌ای» و همچنین تلاش‌هایی برای رشد و شکل‌دهی به این حرفه مستقل بوده است.

مطالعه بیشتر : افزایش ارزش ملک مسکونی با هفت راهکار طراحی داخلی

تاریخچه طراحی داخلی (قبل از قرن هجدهم)​

پس از پیدایش تاریخ و رشد و توسعه تمدن ها، به تدریج تمایل به ساخت ساختمان ها و بناها فاخر توسط اعیان و اشراف این تمدن ها گسترش یافت. در این زمان با تمدن های بزرگی روبر هستیم که تسلط کاملی بر حوزه جغرافیایی وسیعی داشتند. بنابراین، سبک ها و روش های مورد استفاده آن ها در طراحی و معماری بناهایشان حوزه تاثیر وسیعی داشتند. به همین دلیل معمولا در هر زمان با یک سبک بزرگ و تاثیر گذار و واحد روبرو هستیم و در یک زمان چندین سبک کوچک و پراکنده مشاهده نمی کنیم.

با مرور تاریخچه طراحی داخلی این دوران درمیابیم که در ابتدا معمار و سازنده، همزمان نقش طراح داخلی را نیز به عهده داشته است. به عبارت دیگر آن ها جدای از هم نبوده اند. اما در طول قرون 17 و 18 و در قسمت اول قرن 19 ، دکوراسیون داخلی یک نگرانی منحصر به فرد شد که به سازنده، فروشنده اثاثیه و مبلمان یا یک صنعتگر حرفه ای واگذار می شد تا به طور دقیق بر اساس چشم هنرمندانه خود برای طراحی داخلی خانه مشاوره دهد. از سوی دیگر، معماران نیز برای طراحی داخلی ساختمان های خود به هنرمندان و صنعتگران مراجعه می کردند.

مطالعه بیشتر : 7 راهکار حرفه ای برندسازی کسب و کار با طراحی داخلی

عصر سنگی (6000-2000 پ.م)​

اولین نشانه مربوط به دکوراسیون داخلی، به سرپناه های دوران پیش از تاریخ باز می گردد. انسان های عصر سنگی علارغم اینکه بیشتر زمان خود را بر روی فعالیت روزمره خود می گذراندند. اما با این وجود فرصت  این را داشتند تا خانه های خود را با نقاشی هایی از گیاهان، حیوانات یا تصویر انسان تزئین کنند. قبایل عصر سنگی خانه هایی از سنگ، گل، پوست حیوانات و چوب می ساختند.

با ظهور خانواده ها سلطنتی، ساختمان های باشکوهی برای سکونت آن ها ساخته شد. در حالی که غیرنظامیان مصر هنوز در خانه های گلی زندگی می کردند. این ساختمان ها با نقاشی های دیواری تزئین شده بودند که تاریخ و اعتقادات آنها را نشان می داد. آنها مبلمان اولیه و اشیائی تزیینی همچون گلدان و مجسمه هایی برای استفاده در خانه ها خود داشتند.

مطالعه بیشتر : بازسازی و طراحی داخلی لوکس خانه عروس و داماد

به تدریج پیشرفت در تمدن و شیوه زندگی، این اجازه را به افراد عادی نیز داد تا آن ها هم بتوانند خانه های خود را به شکل مورد علاقه خود تزئین کنند. با این وجود خانه افراد ثروتمند تر تزیینات بیشتری داشت و اثاثیه و مبلمان آن  با نقره و عاج تزیین شده بودند. ستون های نمادین و نقش دار از عناصر بارز طراحی داخلی یونان بودند. در این دوره یونانیان قاعده هایی نیز برای ساخت بناها وضع کردند.

امپراتوری روم (753 پ.م تا 453 م)

در دوره امپراتوری روم، اعیان ثروت خود را از طریق خانه های تزیین شده خود با نقاشی دیواری و موزاییک نشان می دادند. همچنین مبلمان این دوره پایه هایی به شکل پنجه حیوانات داشتند.

امپراتوری بیزانس (500-1500م)

بیزانس زمانی است که ساخت گنبدها بزرگ، معماری کلیساها و  نقاشی های نمادین مورد توجه قرار گرفت. همچنین تزیینات رونق گرفت.

دوره قرون وسطی (900-1500م)

قرون وسطی دوره ای است که به عصر تاریکی نیز مشهور است، در این زمان ما شاهد بی علاقگی به دکوراسیون داخلی بودیم. در قرون وسطی غالباً از دیوار چوبی با روکش ساده، مبلمان محدود و کف اسلب سنگی استفاده می شد.

مشاهده مطلب پیشنهادی : بازسازی و طراحی داخلی لوکس و فاخر در نیاوران، کامرانیه، فرمانیه

دوره گوتیک (1140-1400م)

گوتیک که پاسخی در تقابل با قرون وسطی بود، باعث شد تزئینات پرکار و رنگ ها جسورانه بار دیگر از ویژگی های برجسته طراحی داخلی شد. دو ویژگی بارز این دوران که تا به امروز ادامه یافته؛ پنجره های بیشتر برای رسیدن به خانه روشن تر و ایجاد پلان  باز است.

دوره رنسانس (1400-1600م)

دوران رنسانس زمانی است که زیبایی عامل تاثیرگذار در طراحی و دکوراسیون داخلی شد. در این دوره تقارن به پلان ها معماری راه یافت. برای ایجاد فضاهای زیبا، از نقاشی های پیکره ای و اساطیری بر روی دیوارها، مبلمان بزرگ و اعیانی با رنگ ها زیاد و پارچه گران قیمت مانند مخمل، در کنار کف مرمر استفاده می شدند.

مطالعه بیشتر : راهنمای جامع طراحی داخلی لاکچری

دوره باروک (1590-1725م)

نمایش عظمت و زیاده روی هنری محور این دوران بود. تزیینات پر زرق و برق و فوق العاده غنی دوره باروک بیشتر حالت شعله ور بودن دارند. همچنین استفاده از شیشه ها رنگی، ستون پیچ خورده، سنگ مرمر با رنگ، آینه طلاکاری شده، لوسترها و سقف رنگ آمیزی شده مورد استفاده قرار گرفته و مورد توجه بودند.

دوره روکوکو (1700م)

روکوکو یک سبک بسیار ظریف همراه جزئیات زیاد با شکل و شمایل اغراق شده گیاهی است. در این زمان از مصالح مختلفی مانند پوسته لاک پشت و صدف و مروارید بر روی مبلمان استفاده شد. همچنین استفاده از سرامیک آسیایی در دکوراسیون داخلی گسترش یافت.

مطالعه بیشتر: بازسازی دفتر اداری

سبک تردیشنال (سنتی) (از 1700م)

سبک سنتی اروپایی و آمریکایی از سال 1700 میلادی رواج یافته است. تردیشنال(سنتی) یک اصطلاح کلی برای همه سبک ها و جنبش های متنوعی است که سمت و سوی مشخصی ندارند. این سبک تاریخ طولانی و غنی گذشته را برای ایجاد جلوه ای زیبا و پیچیده در کنار عناصر مدرن قرار می دهد. می توان آن را سبکی بدون زمان دانست که آسودگی و ظرافت و علاقه به گذشته را در کنار زندگی امروزی قرار می دهد.

مطالعه بیشتر : شناخت ریزفضاهای ویلا

تاریخچه طراحی داخلی (بعد از قرن هجدهم)

از اوایل قرن نوزدهم به تدریج تمدن ها بزرگ افول کردند و دولت های منطقه ای بر کشورها مختلف حاکم شدند. تاریخچه طراحی داخلی نشان می دهد هر یک از آن ها اندیشه ها و سلایق ویژه سازی شده خاص خود را داشتند. به همین دلیل از اوایل دهه 1800 سبک ها و جنبش های متعددی پدید آمدند و آزادی و التقاط بیشتر در طراحی داخلی اروپا و آمریکا ایجاد شد.

طی دو قرن 19 و 20، سبک ها و جنبش های نوآورانه  و مدرن متعددی همچون آرت دکو ، آرت نوو ،ویکتوریایی، باهاوس و … پدید می آمدند و خیلی زود هم از مد می افتادند. با این حال، قرن نوزدهم نهایت توسعه و رواج طراحی و دکوراسیون داخلی را به خود اختصاص داد. دیگر امکان طراحی داخلی منحصر به  شهروندان ثروتمند نبود و  توده بسیاری امکان بهره گیری از آن را یافتند.

دوره انقلاب صنعتی (1760-1820م)

در این زمان، طراحی داخلی برای مخاطبان بیشتری همچون عموم مردم راحت تر از گذشته در دسترس قرار گرفت. مصالح، تکنولوژی ها و سیستم های ساختمانی جدید وارد طراحی شد و سازه و تکنیک ساخت بیش از دکور کردن در محوریت قرار گرفت. 

سبک نئوکلاسیک (1780-1880م)

سبک نئوکلاسیک یک بازگشتی به گذشته برای الهام از طراحی و روح باستانی یونان و روم بود. این را می توان در معماری آن زمان شامل موتیف ها و مبلمان کلاسیک که از فلزاتی مانند برنز و پارچه هایی مانند مخمل، ساتن و ابریشم استفاده می کردند، مشاهده کرد.

مطالعه بیشتر : انتخاب مصالح مناسب ساخت ویلا

سبک استوایی (از 1880م)

با استعمار برخی کشورها مانند هند توسط سایر امپراتوری ها همچون بریتانیا، مردم محلی آن ها عناصر طراحی داخلی بومی کشور خود را با سبک های طراحی وارداتی ترکیب کردند. به این ترتیب ترکیبی سرسختی از سنت و سبک ها وارداتی ایجاد شده است.

جنبش زیبایی شناختی (از 1800م)

جنبش زیبایی شناسی با شعار “هنر برای هنر” راهی برای افرادی بود که از طراحی داخلی با محوریت عملکرد و کاربردی بودن، خسته شده بودند و طراحی داخلی را صرفاً برای زیبایی آن می خواستند.

مطالعه بیشتر : انواع سبک های طراحی ویلا

سبک ویکتورین (1837-1850م)

در سبک ویکتورین، تزیینات در نقطه کانونی اتاق بود که تمام سطوح آن با کلکسیونی از اشیاء پر شده بود. انتخاب رنگ دیوارها بسته به نوع اتاق از یک کد دقیق پیروی می کرد. همیشه از رنگ هایی استفاده می شد که در چرخه رنگی دقیقا کنار هم یا روبروی هم قرار گرفته باشند.

سبک توسکانی (از 1840م)

تمرکز طراحی داخلی در سبک توسکانی متاثر از آرامش و طبیعت جذاب توسکانی در ایتالیا، بر روی یک سادگی تمام عیار است. این سادگی برای ایجاد یک حس خوب با چاشنی لوکس بودن ترکیب شده است.

مطالعه بیشتر : اصول طراحی داخلی دفتر وکالت

جنبش هنر و صنایع دستی (1860-1910م)

پس از نوآوری های انقلاب صنعتی و پیشرفت تکنولوژی، مردم به منظور نشان دادن مخالفت خود با اقلام تولید انبوه (مبلمان  و لوازم ماشینی و فاقد ذائقه هنری) به هنر و صنایع دستی برای تولید مبلمان و عناصر دکوری سنتی روی آوردند. 

سبک روستیک (روستایی) (از 1870م)

دکوراسیون روستایی ترکیب کاملی از طراحی راحت، آرام و کاربردی است که یک فضای گرم روستایی را خلق می کند. مصالح طبیعی به عنوان پایه و اساس آن برای ایجاد فضایی دنج و زیبا عمل می کنند. از ویژگی های بارز روستیک، استفاده از مبلمان دست ساز و اتاق های باز بزرگ است. در این سبک تیرها و ستون های چوبی اجازه می دهند که اتاق ها دلبازتر و گشوده تر بنظر برسند. امروزه نیز این عناصر ویژگی بارز  روستیک هستند.

مشاهده مطلب پیشنهادی : عناصر و اصول طراحی داخلی

جنبش آرت نوو (هنر نو) (1890-1910م)

سبک آرت نوو تلاشی برای ترکیب فضای داخلی با  موتیف های طبیعی است. در این نوع طراحی داخلی توجه بسیاری به شکل خطوط منحنی شده که برگرفته از اشکال و فرم ها گیاهی است.

سبک آسیایی (شرقی) (از 1900م)

طراحی داخلی به این شکل متاثر از فرهنگ کشورهای آسیای شرقی همچون چین، ژاپن، ویتنام، تایلند و … است. فنگ شویی به عنوان مجموعه ای از دستورالعمل های چینی باستانی برای قرار دادن صحیح اشیاء را می توان بخشی از سبک شرقی دانست. سبک شرقی یا آسیایی به دلیل ظاهری مینیمالیستی آن معروف است. این سبک از مصالح و مبلمان طبیعی مانند تشک، توری و پارتیشن چوبی استفاده می کند. سبک ژاپنی ساده تر و متمرکز بر عملکرد است. در حالی که در سبک چینی رنگ و زیورآلات بیشتری استفاده می شود.

مشاهده مطلب پیشنهادی : اصول هارمونی و ست کردن رنگ ها در طراحی داخلی

سبک اکلکتیک (التقاطی)(از 1900م)

سبک التقاطی باعث ایجاد نیاز بیشتر به طراحانی با دانش و اگاهی نسبت به سبک های مختلف تاریخی شد. چرا که نیاز به وجود افرادی که بدانند چگونه می توان چند سبک مختلف را با حفظ اصالت هر یک ترکیب کرد، وجود دارد.

سبک کلونیال (بازگشتی به دوره قبل مهاجرت در آمریکا) (از 1905م)

برگزاری نمایشگاه صدمین سالگی تاریخ آمریکا، آمریکایی ها را برای استفاده دوباره از سبک های نئوکلاسیک و قدیمی تر تحریک کرد. به صورت کلی تر این سبک را استعمارگران یا مهاجرین به دیگر کشورها به عنوان سبک‌های آشنا که آن ها را به یاد وطن شان می اندازد، مورد استفاده قرار می دهند.

مشاهده مطلب: انتخاب رنگ در دکوراسیون داخلی

سبک مدرن (1918-1950م)

با دور شدن از طراحی شلوغ و پر تزیین معمول، سبک مدرن بر فضاهای مبله شده با طراحی یکدست و ساده با رنگ های اصلی و مصالح مدرن متمرکز شد. مصالحی مانند شیشه، پلاستیک، فولاد و لمینت به بسیار مورد استفاده قرار گرفت. در طراحی مدرن کفپوش ها و رنگ دیوارها از یک اتاق به اتاق دیگر تغییر نمی کرد و پیوسته بود.

معماری مینیمال یا سبک مینیمالیسم شامل استفاده از عناصر طراحی ساده، بدون تزیینات یا عناصر دکوراتیو است. این سبک از جنبش های داستیل و باهاس و با الهام از کوبیسم پدیدار شد.سبک مینیمال از حدود سال های 1960 بیشتر برجسته شد. معمارانی نظیر میس وندروهه این عقیده را بیان کردند که مینیمالیسم حداکثر قدرت را به فضا می بخشد.

مطالب پیشنهادی: طراحی مجتمع ورزش های آبی خمین

سبک کانتری (محلی آمریکایی) (1920-1970م)

سبک محلی آمریکایی بر الهام از خانه های سنتی داخل مزارع تمرکز کرد. این سبک بسیار کاربردی بود. مبلمان کانتری، کاربردی و باکیفیت اما تا حدی قدیمی انتخاب می شد.

سبک مدیترانه ای(اقیانوسی) (از 1920م)

سبک مدیترانه ای یادآور احساس کشورهای ساحلی اروپایی است. مصالح و بافت هایی از گچ، سفال، سنگ و کاشی های طرح دار به همراه آهن فرفورژه و رنگ های با تم آبی از ویژگی آن است.

مشاهده مطلب: طراحی سالن و مجتمع ورزشی خمین

آرت دکو (1920-1960م)

آرت دکو یکی از شناخته شده ترین سبک های طراحی و دکوراسیون داخلی است که همزمان نشان دهنده مدرنیته، ظرافت و زرق و برق است. سبک آرت دکو بخاطر برای خطوط مستقیم، رنگ پررنگ، اشکال زاویه دار و الگوهای همچون الگوی زیگزاگ مورد توجه قرار گرفته است. تزیینات پر زرق و برق و سطوح شیشه ای یا فلزی و منعکس کننده نور از ویژگی های آن است.

سورئالیسم (51920-1930م)

سورئالیسم از هنر آغاز شد و بعدها در معماری و طراحی  و دکوراسیون نیز ادامه یافت. سورئالیسم در طراحی داخلی جسورانه، خلاقانه ، قوی و باشکوه است. از افق ترسیم شده فراتر می رود.  احساس غلبه بر جاذبه و فرضیات فیزیکی را با حالاتی مثل ریختن و کشیده شدن نمایش می دهد. مبالغه می کند. کنایه می زند و حقیقت های غیر واقعی و غیر منتظره را به تصویر می کشد.

مشاهده مطلب: طراحی مجتمع اداری تجاری رویال اندرزگو

سبک مدرن نیمه قرن بیستم (از 1930م)

نمی توان زمان دقیقی برای شروع آن تعیین کرد. اما در هر صورت سبک مدرن قرن بیستم ترکیبی است از طراحی کاربردی بعد از جنگ جهانی دوم، طراحی مطمئن دهه 50، طراحی فروتنانه دهه 60 و حس و بافت مصالح در دهه 70 که در کمال سادگی به هم متصل شده اند. شاید بتوان آن را واکنشی یه کاهش زرق و برق و تزیینات در دهه 40 دانست که همراه با توجه مجدد به حواس است.

بدین ترتیب با بازبکارگیری رنگ، حال و هوای تازه و توجه تمام عیار به راحتی و کاربردی بودن سبکی بدون زمان بوجود آمد که هرگز از مد نمی افتد.

سبک ترانزیشنال (انتقالی) (از 1950م)

ترانزیشنال به به عنوان یک سبک کلاسیک همراه با یک نگاه مدرن شناخته می شود.  هدفش آن است که با ترکیب قدیم با جدید، جاودانه باشد. به سادگی و خلوص طراحی معاصر نیست اما با بر یک دکوراسیون ساده تمرکز دارد. برخی عناصر سنتی و مبلمان با عناصر تزیینی در طراحی حفظ شده اند.

مشاهده مطلب: بازسازی و طراحی داخلی آپارتمان مسکونی لیتوس کامرانیه

سبک کانتمپروری (معاصر) (از 1980م)

با استفاده از رنگ ها خنثی، مبلمان با مصالح خام مثل چوب و استیل و حداقل تزیینات، هدف آن این است که احساس نظم و خلوص داشته باشید. گاهی اوقات از رنگ های روشن برای ایجاد تضاد در برابر احساس خنثی همه جانبه آن استفاده می شود.

در حالی که دکوراسیون مدرن می تواند سرد، محدود کننده و تماماً مینیمال باشد. سبک معاصر ساکت و آرامش بخش است و با تمرکز بر عناصر معماری، جزئیات تزئینی، توجه به مقیاس های جسورانه و یک پالت رنگی مختصر، بر ایجاد فضایی گرم و سهل و ممتنع تمرکز می کند.

تاریخچه طراحی داخلی (قرن بیستم)

مطالعه تاریخچه طراحی و دکوراسیون داخلی در قرن بیستم نشان می دهد، در این زمان عملکرد به یک جزء کلیدی در رویکرد طراحی و دکوراسیون تبدیل شد. زیرا حضور روزافزون مصالح و لوازم خانگی جدید مانند اجاق گاز، ماشین لباسشویی شو تلویزیون چالش جدیدی را برای طراحان داخلی ایجاد کرد. کسانی که قصد طراحی و دکوراسیون داخلی را داشتند، مجبور بودند فضاهایی را با دلایل ذهنی و پشتوانه های علمی فراتر از اصل سلیقه و زیبایی طراحی کنند. بنابراین به تدریج طراحی داخلی به عنوان یک حرفه مستقل مطرح شد که نیازمند تخصص و تجربه بود.

مطالعه بیشتر: طراحی داخلی و دکوراسیون با آرانو

تاریخچه شکل گیری حرفه طراحی داخلی

همانطور که گفتیم در طول تاریخ افراد مختلفی به عنوان طراح یا دکوراتور داخلی فعالیت کرده اند. در قرن 17 تا 19 برخی معماران، خودشان دکوراسیون داخلی کارهای خود را طراحی می کردند. البته همچنان افراد غیر متخصص دیگری نیز در موضوع دکوراسیون داخلی دخیل بودند. اما در ابتدای قرن 20 به‌تدریج با ایجاد تمایز بین تجارت و حرفه، برخی اصلاح‌طلبان ایفای نقش فروشندگان محصولات دکوراتیو به‌عنوان افراد نظر دهنده در طراحی محیط‌های داخلی را به چالش کشیدند. بنابراین دکوراسیون داخلی به عنوان یک حرفه مبتنی بر مهارت و تخصص که سایر افراد غیرمتخصص حق اظهارنظر در مورد آن را ندارند، مطرح شد.

به همین ترتیب در سال‌های ابتدایی قرن بیستم تعاریف مستقلی از طراحی داخلی به عنوان یک شغل رسمی به کتاب های راهنمای شغلی راه یافت. در آمریکا و کشورهای اروپایی مثل فرانسه و انگلیس به‌تدریج مشاغل حرفه‌ای و تخصصی تحت عنوان دکوراتور و طراح داخلی ظهور کردند.

مشاهده مطلب: طراحی مجتمع مسکونی بروهل آلمان

تاریخچه شکل گیری انجمن های صنفی

با ظهور و حرفه‌ای‌تر شدن شغل جدیدی تحت عنوان طراحی یا دکوراسیون داخلی به‌تدریج انجمن‌ها و جوامع صنفی حامی و پشتیبانی‌کننده مرتبط نیز ظهور کردند. که به برخی از آن ها اشاره می کنیم:

  • انجمن طراحان داخلی آمریکا (ASID)
  • فدراسیون بین المللی معماران و طراحان داخلی در آمریکا (IFI)
  • انجمن بین المللی طراحی داخلی در آمریکا (IIDA)
  • موسسه طراحی داخلی بریتانیا (BIID)
  • جامعه بین المللی طراحان داخلی بریتانیا (SBID)
  • شورای معماری داخلی اروپا (ECIA)

تاریخچه شکل گیری نهادهای مجوزدهی

ایده اعطای مجوز ورود به حرفه برای طراحان داخلی به‌عنوان گامی برای تضمین به رسمیت شناسی حرفه‌ای در ابتدای قرن 20 در کانادا و سپس آمریکا آغاز شد. هم اکنون در بسیاری از کشورها فعالیت به عنوان طراح داخلی یا دکوراتور داخلی نیازمند کسب مجوز حرفه ای است و تنها «طراحان تائید صلاحیت شده» و دارای «پروانه کار» اجازه فعالیت دارند.

تاریخچه شکل گیری نظام آموزشی

قبل از قرن بیستم، آموزش های مرتبط با طراحی و دکوراسیون داخلی صرفا در آکادمی ها و مدرسه های هنری ارائه می شد. در ابتدای قرن بیستم دانشگاه واشنگتن در سیاتل آمریکا اولین برنامه آموزشی دانشگاهی برقرار کرد. سپس برنامه‌های طراحی داخلی بین دانشگاه‌های آمریکا و کانادا و سایر کشورها رواج یافت. هم اکنون دوره های دکتری متمرکز بر طراحی داخلی در داتشگاه های مختلف وجود دارد.

مشاهده مطلب: بازسازی و طراحی داخلی ویلای ریس شهرک غرب

معرفی کتاب در زمینه تاریخچه طراحی داخلی

منابع زبان اصلی

کتاب های مختلفی از تاریخچه طراحی و معماری داخلی به زبان هایی مثل انگلیسی وجود دارد. برجسته ترین آن ها را می توانید در سایت آمازون پیدا کنید.کتاب های «تاریخ طراحی داخلی نوشته جان پایل» و «تاریخ طراحی داخلی نوشته جین آیرلند» به عنوان اصلی ترین منابع این موضوع در بسیاری از دانشگاه های دنیا در حال تدریس هستند.

History of Interior Design .by John Pile , Judith Gura 

History of Interior Design .by Jeannie Ireland 

منابع فارسی

هم اکنون کتاب تاریخ طراحی داخلی نوشته جان پایل به همت «محمدرضا نامداری و لیدا حسین زاده» در قالب یک مجموعه دوجلدی به فارسی ترجمه شده و توسط انتشارات «کتابکده کسری» چاپ شده است. می توانید لینک کتاب را در اینجا مشاهده کنید.

جمع بندی

طراحی داخلی و دکوراسیون داخلی ، به شکلی که اکنون تجربه میکنیم، حاصل درهم آمیختگی هنر، معماری و سایر هنرها به شکلی مدرن است. در طول تاریخ همواره افراد مختلفی از جمله معماران، هنرمندان، صنعتگران و خرده فروشان، به طور ویژه ای دغدغه کیفیت فضاهای داخلی را داشته اند. هر یک در بازه های زمانی متعدد به طراحی دکوراسیون داخلی فضاهای مختلف پرداخته اند.

طراحی و دکوراسیون داخلی احتمالاً به‌عنوان فرزند هنرهای دکوراتیو و معماری آغازشده است. علوم بسیاری در شکل دادن بدنه دانش طراحی داخلی نقش داشته‌اند. علومی همچون صنعتگری و فن ساخت مبلمان و ابزار و وسایل. رنگ شناسی، هنر چیدمان و … .

بنابراین اگرچه طراحی و دکوراسیون داخلی به‌عنوان یک رشته جدید در جهان شناخته می‌شود. اما توانایی‌ها و دیدگاه‌ها مرتبط با آن تاریخچه طولانی در طول تاریخ دارند. پس طراحی دکوراسیون داخلی به شکل امروزی یک مقوله چند رشته ای است که در پس معنای ساده خود، نیازمند توانایی های گسترده ای است.

اگر مایل هستید اطلاعات بیشتری درباره طراحی داخلی و دکوراسیون داخلی کسب کنید می توانید به مقاله دیگر ما با عنوان «تفاوت معماری، طراحی داخلی و دکوراسیون» مراجعه کنید.

منابع

DecorAid  / IconWallSticker

مطالعه بیشتر : بازسازی و طراحی داخلی مدرن و لاکچری در منطقه یک تهران

مطالب مرتبط

1 دیدگاه دربارهٔ «تاریخچه طراحی داخلی»

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا